? نعناع: از آن جایی که این گیاه حاوی ماده ای است که باعث تسکین، گرفتگی بینی و سرفه های شدید می شود بهتر است هنگام سرماخوردگی برگ نعناع را به آب جوش اضافه و مصرف کنید تا گلودرد شما را تسکین دهد. عصاره آن را به آبی که در حالت بخار کردن است اضافه کنید تا هوای خشک را مرطوب کند.
? فلفل: ماده ای به نام «Capsaicin» موجود در فلفل تند عملکردی شبیه یک ماده محرک را دارد که باعث تحریک ترشح خلط و ترشحات بینی می شود.
? زنجبیل: زنجبیل دم کرده در صورتی که تب و لرز کرده اید بدن را گرم می کند. یک قاشق چای خوری زنجبیل تازه رنده شده را به یک لیوان آب داغ اضافه و مصرف کنید.
? دارچین: همانند زنجبیل طعم تندی دارد و احساس گرمی ایجاد می کند. کمی پودر دارچین به آب داغ اضافه کنید یا چند چوب دارچین بجوشانید تا بخار آن گرفتگی بینی را برطرف کند. از این مایع به عنوان نوشیدنی هم می توانید استفاده کنید.
? عسل: عسل را هرطور که استفاده کنید، درمانی برای سرماخوردگی به حساب می آید. بررسی ها نشان می دهد کودکانی که روزی یک قاشق چای خوری عسل مصرف می کنند هنگام سرماخوردگی کمتر سرفه می کنند و خواب بهتری دارند.
? لیمو: ویتامین C موجود در آن برای درمان این بیماری موثر است. از آن جا که مصرف آب لیمو هنگام سرماخوردگی اهمیت زیادی دارد، برای طعم دار کردن آب از لیمو استفاده کنید. برای رفع گلودرد، کمی لیمو در یک لیوان آب جوش بریزید و یک قاشق چای خوری عسل و یا کمی زنجبیل به آن اضافه و مصرف کنید.
? آب نمک: قرار دادن نمک روی زخم می تواند آزاردهنده باشد اما غرغره کردن آب نمک می تواند تسکین دهنده گلودرد باشد. زیرا آب نمک التهاب گلو را کاهش می دهد. نصف قاشق چای خوری نمک را در یک لیوان آب مخلوط کنید و آرام غرغره کنید. این کار را بر حسب نیاز تکرار کنید.
? سوپ مرغ: مایعات داغ و مغذی تاثیر مثبتی روی بیماری سرماخوردگی دارند. به خصوص سوپ مرغ. محققان معتقدند که مواد موجود در سوپ مرغ برای مقابله با واکنش التهابی بدن هنگام سرماخوردگی مفید و موثر است.
علایمی مثل گلو درد ، آب ریزش بینی و چشم ، تب و لرز ، سرفه، درد مفاصل و بی حوصلگی همگی نشان از بیماری سرماخوردگی و آنفلوانزا می دهد. با سردشدن هوا در پاییز و زمستان، شرایط لازم برای ابتلای انسانها به ویروس های سرما خوردگی و آنفلوانزا که تا کنون صد نمونه از ویروسهای آن شناخته شده است ، فراهم می گردد . بنا به گفته متخصصان انتقال ویروسهای سرماخوردگی بیشتر از طریق تماس مستقیم و غیر مستقیم ، ترشحات بینی و دهان ( سرفه یا عطسه) صورت می گیرد.
چرا سرما می خوریم؟
ارتباط بین سرماخوردگی و سردی هوا از قدیم برای بشر معلوم بوده است. عامل اصلی سرماخوردگی، ویروس ها هستند که در شرایط حساس، مخاط دستگاه تنفسی فوقانی ( بینی ، حلق و حنجره ) را مورد حمله قرار داده و در نواحی مزبور ایجاد التهاب می کنند. در سالهای اخیر، پژوهشگران چند واکنش التهابی مرتبط با سرماخوردگی را شناسایی کرده اند:
-ورم مخاط بینی ، ناشی از گشاد شدن رگهای خونی در بافتهای خاصی از بینی است . زمانی که این رگها گشاد می شوند، این بافتها ورم کرده و جلوی عبور هوا را می گیرند و به همین دلیل تنفس از طریق بینی دشوار می شود .
-آب ریزش بینی از دو رویداد مختلف التهابی ، یعنی ترشح غده مخصوص ترشحات بینی و نشت مایع از رگهای خونی بینی سرچشمه می گیرد.
-عطسه نتیجه عکس العملی است که از داخل بینی شروع شده، از مغز عبور می کند و دیافراگم و ماهیچه های سینه را فعال می کند .
-گلو درد زمانی شروع می شود که عصبهای درد در ناحیه گلو تحریک می شوند." کینین" که یکی از محرکهای قوی عصبهای درد است، هنگام سرماخوردگی ترشح می شود.
-سرفه از واکنش دیگری که می تواند ، بر اثر تحریک یک عامل واسطه ای التهابی به نام" پروستاگلاندین" که در بدن تولید می شود، پدید آید.التهاب حاصله باعث سوزش ، احساس ناراحتی ، آب ریزش ، ترشحات اضافی از مخاط و سرفه می گردد. ورود ویروسها به خون باعث تب و لرز و علائم عمومی از قبیل سر درد و درد بدن می شود .
چرا سرما باعث سرماخوردگی می شود؟
وقتی بدن در معرض وزش باد سرد یا هوای خیلی سرد قرار گیرد، به ویژه زمانی که خیس است رگهای خونی مخاط دستگاه تنفسی فوقانی انقباض پیدا کرده ، جریان خون در آن کاهش می یابد و مقاومت مخاط که بستگی به جریان خون کافی در آن دارد ، در مقابل هجوم ویروسها کم می شود و بدین صورت ویروسها، سلولهای مخاطی را مورد حمله قرار داده و باعث سرماخوردگی می شوند. بنابراین دو عامل در ایجاد سرماخوردگی مؤثرند ، اول ویروس بیماری و دوم کاهش مقاومت در اثر قرار گرفتن در شرایط نامساعد.
چگونه می توان مقاومت بدن را بالا برد؟
تغذیه کافی از نظر تأمین نیاز بدن به پروتئین ، چربی ، مواد گلوسیدی ، مواد ویتامینی و مواد معدنی بسیار اهمیت دارند .
« گاما گلبولین ها» که در بدن انسان ، ویروس و سموم میکروبها را بی اثر می کنند ، از جنس مواد پروتئینی است . این مواد در گوشت ، شیر ، پنیر، حبوبات و غلات موجود می باشند .
همچنین ویتامین ث در مقاوم سازی بدن نقش به سزایی ایفا می نماید . بدن انسان قادر نیست ویتامین ث را در خود ذخیره نماید، بنابراین باید روزانه به میزان کافی از این ویتامین مصرف کرد، تا بدن با کمبود مواجه نشود . چرا که این ویتامین در رشد و ترمیم بافت های بدن بسیار مؤثر بوده و در تشکیل کلاژن، پروتئین سازنده سلولهای پوست، زردی پی ها، رباط ها و رگهای خونی نقش بسیار مهمی ایفا می کند .
اقدامات پیشگیری
رعایت بهداشت فردی ، عدم استفاده از حوله، لیوان و وسایل غذا خوری دیگران، پرهیز از قرار گرفتن در کوران هوای سرد، شستن دستها با آب و صابون قبل از غذا،استراحت کامل، استفاده از مایعات، غذاهای آبکی و گرم، استفاده از آب میوه، ( لیموترش- پرتغال) و....
از عوامل موثر در افزایش مقاومت بدن ، می توان از ورزش نام برد . ورزش در هوای آزاد باعث افزایش بازدهی قلب، تقویت قلب ، افزایش سرعت گردش خون ، تسریع در تأمین احتیاجات بافتهای بدن و دفع سموم از بدن می شود . افراد ورزشکار نسبت به افرادی که ورزش نمی کنند ، از مقاومت بدنی بالاتری برخوردارند.
درمان دارویی
طول مدت بیماری را با درمان نمی توان کوتاه کرد. در صورت وجود تب، سرفه ، سردرد و غیره، داروها فقط در تسکین ناراحتی ها مؤثرند.
جوانی درون دریا مشغول شنا می باشد یکباره متوجه صحنه ای غیرمعمول میگردید. انگار توانایی خود را برای ماندن برروی آب از دست داده و مرتب به زیر آب میرود. شما شناگر ماهری هستید اما از اصول نجات غریق اطلاعی ندارید در اینحالت چه میکنید؟
غرق شدگی یکی از علل مرگ و میر غیرعمدی است که براحتی قابل پیشگیری است. با انجام اقداماتی همچون حصارکشی استخرها ، عدم شنا در مکانی که امکان کمک رسانی نیست، داشتن همراه در حین شنا، عدم شنا توسط افرادی که بدلیل بیماری منع برای شنا دارند، میتوان از بروز غرق شدگی در حین شنا کردن و تفریحات آبی کاست.
مهمترین و تعیین کننده ترین عامل در افرادی که دچار غرق شدگی میشوند نرسیدن اکسیژن به بافتها و اعضای مهم همچون مغز و قلب است. بنابراین وجود فردی که توانایی انجام احیاء را داشته باشد میتواند عاقبت اینگونه حوادث را تغییر محسوسی بدهد بطوریکه بیمار با حداقل عوارض از این حادثه جان سالم بدر ببرد.
گاهی غرق شدن را بر اساس نوع آب که شیرین یا شور است تقسیم بندی میکنند که از نظر بالینی تفاوتی وجود ندارد. غرق شدگی در آب سرد و گرم میتواند تاثیرات مختلفی داشته باشد. در آب سرد بدلیل سرد شدن بدن و کاهش سوخت و ساز، کمبود اکسیژن بهتر تحمل میگردد که در بررسی انجام شده برروی غرق شدگی در افراد جوان در آب یخ تایید شده است. ممکن ایت بیمار با دادن چند تنفس به هوش آید و کاملأ طبیعی باشد ولیکن می باید تمام بیماران حتی در موارد خفیف که با دادن چند تنفس بهبود می یابند نیز به بیمارستان منتقل گردند. علت این مسئله اینست که نبود اکسیژن در مدت غرق شدگی میتواند ریه غریق را به بروز عوارض تاخیری مستعد کند؛ بنابراین مراقبت از بیمار باید در بیمارستانی که دارای امکانات لازم برای مراقبت از بیماران ریوی است انجام گردد.
مهمترین عاملی که عاقبت بیماران غرق شده را رقم میزند زمان و شدت کمبود اکسیژن در بیمار می باشد. تمام بیماران باید سریعأ احیاء شروع شده و به اورژانس منتقل گردند. انتقال تنها درصورتیکه شواهد مرگ دیده شود نیاز نیست. شواهد مرگ شامل جمود نعشی که نشان از مرگ در ساعات پیش میشود، افرادی که دچار تجزیه و تعفن شده اند بدلیل آنکه روزها از مرگشان گذشته است احیاء در آنها ارزشی ندارد، و در مواردی که جمع شدن خون در بخشهای تحتانی بدن، جائی که در تماس با زمین است که بشکل خونمردگی است، دیده شود؛ که با دیدن این نشانه ها نیازی به انجام احیاء و انتقال بیمار نیست.
نکته مهم در بروز غرق شدگی پیشگیری از بروز غریق دوم است. زمانیکه شما از مهارتهای شنا و نجات غریق اطلاعی ندارید نباید برای نجات غریق خود را به آب بزنید با اینکار نه تنها کمکی نکرده اید بلکه تیم نجات را در دردسر بزرگی قرار داده اید و گاهی لازم است که برای نجات جان 2 نفر دست بکار شوند که این برروی سیر کمک رسانی و اثرات ناشی از غرق شدگی تاثیر بسزایی دارد. بهتر است برای کمک در این شرایط به پرسنل نجات و اورژانس 115 اطلاع بدهید.
زمانیکه او را به کنار ساحل می آورند برای کمک به تنفس بیمار چه میکنید؟ آب اضافی که وارد ریه و شکم بیمار شده را چه باید کرد؟
بیماران را باید سریعأ از آب خارج کرد و احیاء را شروع نمود. بیمار نیازمند به بی حرکت سازی گردن علیرغم افت هوشیاری ندارد مگر اینکه شواهدی به نفع آسیب گردنی همچون شیرجه در آب کم عمق، سقوط از سرسره ، مسمومیت ناشی از داروها بالاخص الکل و یا نشانه هایی از آسیب برروی گردن، داشته باشد.
اولین اقدام پس از خروج بیمار برقراری تهویه و دادن هوا یا اکسیژن به بیمار است. تنفس دهان به دهان و دهان به بینی از روشهای مرسوم است. شروع تنفس را باید در خشکی و یا آب کم عمق انجام داد. افرادی که مهارت و آموزش لازم را جهت احیاء در بخش عمیق آب دارند میتوانند شروع به دادن تنفس را در حین انتقال غریق نیز انجام بدهند. در مواردی که مصدوم بدلیل مشکل تنفسی نیازمند احیاء میباشد مانند خفگی یا غرق شدگی باید احیاگر ابتدا یک سیکل کامل از تنفس و ماساژ 2 دقیقه ای را به مصدوم بدهد سپس اقدام به اطلاع رسانی به اورژانس بکند؛ درحالیکه در دیگر موارد احیاء مانند سکته های قلبی باید ابتدا 115 را خبردار کرد سپس بسراغ بیمار آمد و احیاء را شروع کرد.
تلاش برای خارج کردن آب لازم نیست. اغلب بیماران بدنبال تماس قطره ای از آب به حنجره آنها دچار اسپاسم و بسته شدن ناگهانی در حنجره و تارهای صوتی میگردند که همین مکانیسم دفاعی از ورود آب به راه های هوایی جلوگیری میکند. آن عده ای هم که آب وارد ریه میشود، سریعأ جذب گردیده و انسداد در مسیرهای هوایی نمیدهد. خارج کردن آب از معده اقدام خطرناکی بوده و میتواند با عوارض فراوانی برای غریق همراه باشد. آب خروجی از معده میتواند وارد راه های هوایی گردیده و سیر بیمار را بدتر کند؛ بنابراین فشردن معده برای خروج آب غیر لازم بوده و بدلیل خطرات نباید انجام شود.
اگر بیماری که از آب خارج شده و سریعأ راه هوایی وی باز شده و اقدام به تنفس مصنوعی برایش شده با اینحال بهوش نیامد نیازمند ماساژ قلبی بوده و سریعأ باید اقدامات احیاء بمانند دیگر افراد دچار توقف قلبی تنفسی شروع گردد.
بسیاری از بیماران به دستگاهای شوک اتوماتیک نیازمند هستند که اگر در دسترس باشد بسیار مفید است. این دستگاه ها برای اقدام به شوک نیازمند تنظیمات نبوده و خودشان بصورت اتوماتیک وضعیت قلب بیمار را بررسی کرده و در موقع لزوم به بیمار شوک میدهند. انواع سخنگوی دستگاه میتواند افراد را در حین روند احیاء راهنمایی کند.
اگر بیمار در حین دریافت تنفس یا ماساژ دچار استفراغ شد سریعأ باید وی را به یکطرف گرداند تا از ورود محتویات معده بدرون راه های هوایی جلوگیری شود. اگر چیزی در دهان بیمار دیده شد باید بکمک انگشت یا پارچه ای اقدام به خروج آن کرد.
انتقال به بیمارستان در بیمارانی که اندکی کمبود اکسین کشیده اند ضروری است.
چرا دچار گردن درد می شویم ؟چه کنیم که مبتلای به درد گردن وعوارض سخت ناشی ازآن نشویم ؟
گردن انسان شامل 7 مهره می باشد که بعد از کمر شایع ترین مفاصل مستعد آرتروز ، سائیدگی و کاهش فاصله و فتق دیسک می باشد.البته مهره های گردنی از انجائی که نخاع وریشه های عصبی بسیار مهمی رادربرگرفته بسیار حساس تر ازمهره های کمری هستند و آسیب های جدی این ناحیه می تواند باعث فلج کامل دستها و پاها گردد.
عوامل متعددی باعث ایجاد درد در گردن ومتعاقب ان دردهای تیر کشنده وجان فرسائی در دستها می شوداز جمله این عوامل :التهاب بافتهای نرم اطراف مفصلهای مهره ای (سینویت ) خشکی مفاصل ،وضعیت نا مناسب سر و شانه ها، تغییرشکل مهره ها بطور اولیه یا ثانویه ، آ رتروز ، دیسک و بیماریهای ناشی از گرفتگیهای عضلانی و کشیدگیهای لیگامانی می باشد. چه کنیم و چگونه عمل کنیم که از مهره های گردنمان به خوبی محافظت کنیم تا دچار هیچ یک از بیماریهای فوق نشویم و برای همیشه از دردهای جسمی و روانی و اقتصادی بیماریهای گردن دور بمانیم .
توجه و رعایت نکات یاد شده ذیل را به همگان توصیه می کنیم چه در محیطهای کارگری ، چه در محیطهای کارمندی یا حتی در خانه . و این نکته را یادآور می شویم که صرف مطالعه کافی نیست بلکه عمل به تک تک موارد یادشده الزامی است تا دچار درد گردن و عوارض ناشی از آن نشویم .
بیشترین علل وجود دردهای مختلف در ناحیه گردن ناشی از سه بیماری شایع آرتروز،فتق دیسک و سندرمهای عضلانی است .که در صورت وجود درد در ناحیه گردن و انتشار آن به دستها حتی در مراحل اولیه آن بایستی به بزشک مراجعه کرد تا تشخیص قطعی در مراحل اولیه صورت گیرد چرا که درمان در مراحل اولیه بسیار مفید تر و موثرتر واقع می گردد. و اگر در عکسها و ازمایشات مختلف علت خاصی مشخص نشد به احتمال قوی سندرم عضلانی است .و بایستی به ارتبد و یا فیزیوترابیست مراجعه کرد تا درمان لازم صورت گیرد ودرد گردن مزمن نگردد که کار را مشکلتر می کند .
نکات بسیار ساده اما بسیار مهم :
1.همیشه گردن خود راچه در حالت ایستاده ، نشسته ، یا راه رفتن صاف و عمود بر بدن نگهدارید بطوریکه
هیچ زاویه ای با بدن نسازدحتی با استفاده از لوازم پزشکی مثل گردنبند های طبی .
2.هرگز گردن خود را خم نکنید بلکه اگر لازم است صندلی خود را کوتاه تر یا ارتفاع میز خود را بالاتر ببرید تا
مجبور به خم کردن گردن خود نباشید. چرا که بسیاری از بیماریهای گردنی ناشی از خم بودن گردن به مدت طولانی است . بنابراین حتی الامکان گردن خود را خم نکنید.
3. از نرمشها و حرکاتی که در آنها مجبور به خم کردن گردن هستید دوری کنید.
4.اگر کارتان نشسته است و مجبور به خم کردن گردن خود هستید حتما با یکی از دستانتان از وزن سرتان و فشار آن بر روی مهره های گردنی بکاهید تا کمتر دچار صدمات گردنی شوید.
5.بهتر است اندکی تغییر در میز کار خود بدهید . بایه های جلوئی میز را بلند تر سازید تا کمتر گردنتان را خم کنید.
6.موقع مطالعه سعی کنید کتاب یا روزنامه را بالا نگهدارید نه اینکه گردنتان را خم کنید. مدتهای مدیدی اینگونه مطالعه کردن حتما آرتروز یا فتق دیسک و سایر سندرمهای عضلانی را بدنبال خواهد داشت .
7.اگر فردی شرم رو هستید سعی کنید بجای خم کردن گردن نگاه چشمانتان را به بائین بیاندازید.
8.حتی الامکان هنگام خوابیدن از بالش کوتاه استفاده کنید. بطوری که سرتان در امتداد بدن قرار گیرد نه اینکه خم شود.
9.در موقع رانندگی تا آنجا که می توانید به فرمان نزدیکتر بنشینید تا اینکه مجبور نباشید دستهایتان را دراز کرده و به فرمان برسانید چرا که بطور مستقیم و غیر مستقیم ایجاد گردن درد می کند.
10.صندلی که روی آن می نشینید و رانندگی می کنید حتما بایستی دارای تکیه گاهی جهت گردن باشد. چرا که در بسیاری از حوادث ساده رانندگی از قبیل ایستادن بشت چراغ قرمز و از عقب برخورد کردن ناگهانی اتومبیل دیگری می تواند باعث قطع شدن نخاع در اثر شکستن و جابجائی مهره ها گردد.
تمرینات وحرکات مفید :
1.گردن را به سمت عقب ، چب و راست حرکت دهید.
2.از حرکات چرخشی گردن وسر خودداری کنید.
3.شانه ها و عضلات اطراف را تقویت نمائید.چرا که با افزایش قدرت و تحمل این عضلات فشار کمتری روی مهره و دیسکهای بین مهره ای وارد می شود.
الف) شانه هایتان را بالا برده و به گوشهایتان نزدیک کنید. 5 ثانیه نگهداشته سبس آزاد نمائید. این حرکت را
روزی سه مرتبه هر مرتبه 30 بار تکرار نمائید.
ب) شانه هایتان را به سمت عقب حرکت دهید به طوریکه کتف هایتان از بشت به یکدیگر نزدیک شوند این
حرکت را روزی سه مرتبه هر مرتبه 30 بار تکرار نمائید .
4.روی یک تخت دراز کشیده و حرکت گردن را از بائین به بالا تکرار کنید این حرکت را روزی یک بار و هر بار40 مرتبه انجام دهید.
5.روی تخت دراز کشیده و به بهلوی راست بخوابید و حرکت را از سمت راست که بائین است به سمت چب که رو به بالا است تکرار نمائید. این حرکت را روزی یک بار و هر بار 40 مرتبه انجام دهید.
6.روی تخت دراز کشیده و به بهلوی چب بخوابید و حرکت را از سمت چب که بائین است به سمت راست که رو به بالا است تکرار نمائید. این حرکت را روزی یک بار و هر بار 40 مرتبه انجام دهید.
7.همیشه حالتی نظامی وار داشته باشید سر صاف و مستقیم ، نگاه به جلو، شانه ها عقب و بالا سینه بیرون ، شکم داخل ، چه در حالت ایستاده و یا راه رفتن یا نشستن
با توجه به اینکه همه ما افراد بسیاری را در پیرامون خودمان میشناسیم که از دردهای مزمنی نظیر آرتروز، دیسک گردن، دیسک کمر، میگرن و... رنج میبرند تصمیم گرفتم تا برای آشنایی شما عزیزان با یکی از بهترین روشهای درمانی این دردها که شاید در کشور ما تا حدودی ناشناخته باشد (روش
مگنتولیزرتراپی) بگویم. امیدوارم که با خواندن این ایمیل هم اطلاعات مفیدی کسب کنید و هم اگر در اطراف خود کسانی را میشناسید که مبتلا به چنین بیماریهایی هستند آنها را برای استفاده از این روش راهنمایی کنید.
مگنتولیزرتراپی
روشی است که در آن با استفاده از لیزر و میدان مغناطیسی،
سعی شده است تا فعالیت مختل شده سلول را به وضعیت عادی
برگردانند. اساس درمان در این روش بر روی سلولها بوده
بطوریکه اختلال عملکرد سلول بیمار، در این روش اصلاح شده و
سلول به تدریج به فاز فعالیت فیزیولوژیکی خود برگشته و
مشکل بیمار بصورت ریشه ای درمان میشود. به همین دلیل برای
درمان بیماری نیاز به جلسات مکرر می باشد تا در هر جلسه
قسمتی از اختلال عملکردی سلول برطرف شود و بافت وضعیت
فیزیولوژیکی خود را بازیابد. طیف وسیعی از بیماریها در روش
مگنتولیزرتراپی قابل درمان می باشد که در دنیا در حال
انجام است
مگنتولیزرتراپی
امروزه در درمان
بسیاری از بیماریها از روش های جایگزین مانند طب سوزنی،
هومیوپاتی (طب کل نگر)، کایروپرکتیک (درمان با استفاده از
مانورها و حرکات خاص) و داروهای گیاهی و... استفاده میشود
تا جلوی عوارض و صدمات ناشی از درمان به روش طب کلاسیک
(استفاده از داروهای شیمیایی و جراحی) کاسته شود.
از حدود 40 سال
پیش در شوروی سابق از لیزر در درمان بیماریها استفاده
کردند که بتدریج با تکمیل این علم نتایج شگفت آوری حاصل
شد. در کنار آن استفاده از مغناطیس که ریشه در طب باستان
دارد با کشف خاصیت
electro pulse
magnetic
اثر بخشی آن در خصوص بیماریهایی که طب کلاسیک در درمان آن
موفقیت کافی نداشت مشخص گردید. با اقبال مجامع پزشکی دنیا
به این روش هر روز بیش از پیش راجع به آن بحث میشود.
دانشمندان با به کارگیری توانایی های لیزر و مغناطیس و
ترکیب آن دو با یکدیگر به تکنولوژی و روش درمانی نوینی دست
یافتند که آن را مگنتولیزرتراپی میگویند.