آیا رژیم غذایی خاصی موردنیاز است؟
پس از پیوند عضو، رژیم غذایی نقش مهمی در بهبود فرد دارد. در صورتی که شما قبل از پیوند، تحت درمان با دیالیز بوده اید به راحتی متوجه می شوید که رعایت رژیم غذایی پس از پیوند بسیار راحت تر است.
آیا داروهای مصرفی بر رژیم غذایی اثر می گذارند؟
داروهایی که برای جلوگیری از پس زدن پیوند استفاده می شوند ، بر رژیم غذایی اثر دارند. برخی از داروهای ضد پس زدن پیوند که می توانند بر روی رژیم غذایی اثر بگذارند، عبارت اند از:
- کورتن ها( پردنیزون)
- سیکلوسپورین (Gengraf , Neoral , Sandimmune)
- تاکرولیموس(Prograf)
- آزاتیوپرین(Imuran)
- مایکوفنولات(Cellcept)
این فهرست با توجه به تولید داروهای جدید قابل افزایش است
آیا افزایش وزن وجود دارد؟
بسیاری از بیماران پس از پیوند کلیه، اشتهای بهتری پیدا می کنند و به طور ناخواسته دچار افزایش وزن می شوند؛ بنابراین برای جلوگیری از افزایش وزن، خودتان را همیشه وزن کنید؛ همچنین از خوردن غذاهای پرکالری مانند غذاهای چرب، شیرینی ها، کلوچه و سایر غذاهای غنی از چربی یا شکر، خودداری ورزید.
با خوردن غذاهای زیر می توانید، دریافت کالری را کنترل کنید:
- سبزی ها و میوه های تازه
- گوشت بدون چربی، مرغ بدون پوست و ماهی
- فرآورده های شیری بدون چربی
- نوشابه های بدون شکر مانند نوشابه های رژیمی
کنترل وزن، شما را از مشکلاتی مانند بیماری قلبی، دیابت و فشار خون بالا، محافظت می کند. در صورتی که ناخواسته دچار افزایش وزن شدید، فعالیت جسمی خود را افزایش دهید و از رژیم غذایی کم کالری پیروی کنید. از پزشک بخواهید شما را به یک کارشناس تغذیه برای تنظیم رژیم غذایی کم کالری، معرفی کند.
آیا توصیه ای برای میزان کلسترول و تری گلیسرید وجود دارد؟
میزان چربی( کلسترول یا تری گلیسرید) در خون شما، ممکن است بالا باشد. میزان بالای کلسترول و تری گلیسرید می تواند باعث بیماری قلبی شود. اقدامات زیادی برای کاهش چربی و کلسترول خون قابل انجام است.
آیا در مورد غذاهای حاوی کربوهیدرات بالا، توصیه ای وجود دارد؟
شما باید نکات مهمی را در مورد غذاهای کربوهیدراتی بدانید:
- کربوهیدرات ها از طریق مصرف شکرها و نشاسته ها به دست می آیند.
- آن ها سوخت و انرژی بدن را تأمین می کنند.
- زمانی که داروهای کورتن مصرف می کنید، استفاده از مقادیر زیاد کربوهیدرات برای بدن شما، مشکل زا است و می تواند منجر به افزایش قند خون و ایجاد دیابت شود.
آیا بعد از پیوند، رژِیم غذایی کم نمک لازم است؟
بسیاری از گیرندگان پیوند، هنوز نیاز به محدودیت دریافت نمک دارند، هر چند میزان محدودیت، در هر فرد متفاوت است. داروهای پیوند به ویژه کورتن ها، ممکن است باعث تجمع مایعات در بدن شوند و نمک این مشکل را بدتر می کند، چرا که احتباس مایعات را افزایش و فشار خون را بالا می برد. کنترل فشار خون برای پیوند، بسیار اهمیت دارد که البته پزشک در مورد میزان دریافت سدیم، تصمیم می گیرد.
در مورد پروتئین چه توصیه ای وجود دارد؟
به دلیل نقش پروتئین در ساخت و ترمیم عضلات و بافت ها و التیام زخم پس از جراحی ، مصرف آن از اهمیت زیادی برخورداری است. میزان پروتئین مصرفی پس از پیوند، باید بیشتر از میزان طبیعی باشد تا در ساخت بافت های عضلانی که به علت بیماری کلیوی یا به وسیله مقادیر بالای داروها، تجزیه می شوند، کمک کند. پس از آن می توانید میزان دریافت پروتئین را متعادل کنید.
در مورد کلسیم چه توصیه ای وجود دارد؟
شما باید توجه ویژه ای به میزان کلسیم و فسفر داشته باشید. در صورتی که سابقه بیماری کلیوی طولانی باشد، ممکن است تعادل کلسیم و فسفر(برای سلامت استخوان ها اهمیت دارند) به هم بخورد. در ماه های اولیه پس از پیوند، پس از آزمایش، تشخیص داده خواهد شد که دچار پوکی استخوان شده اید یا خیر و بر همین اساس، بهترین روش برای حفظ سلامت استخوان ها را به شما خواهند گفت. به طور متوسط هر فرد بزرگسال روزانه به دو واحد( هر واحد معادل یک لیوان) از فرآورده های شیری( شیر، پنیر، ماست) نیاز دارد. در صورتی که پزشک یا متخصص تغذیه، دریافت این غذها را محدود نکرده است، سعی کنید این غذاها را در وعده های غذایی خود بگنجانید. در صورتی که پزشک تشخیص دهد که شما به میزان بیشتری کلسیم و فسفر نیاز دارید، ممکن است برایتان مکمل تجویز کند. با این حال هیچ موقع بدون تجویز پزشک از مکمل ها استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است بر روی پیوند شما اثر بگذارد.
در صورت وجود دیابت چه باید کرد؟
پس از پیوند، رژیم غذایی، دارای میزان بیشتری پروتئین و میزان کمتری کربوهیدرات های ساده به علت اثرات کورتن و سایر داروها، می باشد. با پزشک و رژیم شناس در خصوص برنامه غذایی خود برای تنظیم میزان قند خون صحبت کنید
1- چرا رژیم غذایی من مهم است؟
بیشتر مواد دفعی و مایعات اضافی خون شما از غذایی به وجود می آیند که می خورید. مراقبت از رژیم غذایی در مراحل ابتدایی بیماری کلیوی می تواند سبب کند شدن پیشرفت نارسایی کلیه شده و به کنترل بهتر مشکلات ناشی از بیماری کلیوی کمک کند.
همچنین کنترل رژیم غذایی توسط شما با آغاز درمان دیالیز سبب میشود که احساس بهبود بیشتری در شما حاصل گردد.
پزشک یا متخصص تغذیه به شما توصیه و کمک می کنند تا از برنامه غذایی پیروی کنید که هم دارای مقادیر مناسب مواد مغذی بوده و هم حاوی غذاهایی باشد که در رژیم شما مجاز هستند.
2- چه خوراکی هایی را می توانم بخورم؟
شما باید مقدار مصرف مواد زیر را کنترل کنید.
پروتئین مایعات
فسفات ویتامین ها و دیگر
پتاسیم عناصر ضروری در مقادیر
سدیم بسیار کم مورد نیاز بدن هستند
3- منابع غذایی پروتئین دار کدام هستند؟
از لحاظ منشاء دو نوع پروتئین داریم
1- پروتئین جانوری که از شیر، گوشت، ماهی، مرغ و تخم مرغ تامین میشود.
2- پروتئین گیاهی که از سبزیجات، نان و سایر غلات (ذرت؛ جو) تامین میشود.
برای حفظ سلامتی شما به هر دوی این پروتئینها ولی در اندازه های صحیح نیاز دارید. پزشک متخصص تغذیه به شما می گویند که چه مقدار از هر کدام برای بدنتان ضروری است.
4- چه کاری برای کنترل فسفات مصرفی باید انجام دهیم؟
فسفات یک ماده معدنی است که در بدن با کلسیم ترکیب گردیده و استخوان ها و دندان های شما را محکم نگه داشته و فسفات را دفع نماید. در نتیجه بدن سعی می کند با برداشت کلسیم از استخوانها (و محل آن به همراه فسفات) این وضعیت را تصحیح نماید.
اگر این وضعیت درمان نگردد؛ استخوانها ضعیف و شکننده میشوند. همچنین خارش یکی از عوارض افزایش فسفات بدن میباشد.
کنترل فسفات غذا برای شما بسیار مهم است. فسفات تقریباً در بیشتر غذاها وجود دارد ولی در شیر؛ پنیر و دیگر فرآورده های شیری لوبیا؛ جگر و آجیل به مقدار زیاد یافت میشود.
حذف همه فسفات از غذا نا ممکن است. از این رو پزشکتان ممکن است یک داروی نگهدارنده فسفات برایتان تجویز نماید. این دارو به هنگام غذا مصرف میشود. این امر به تعادل میان کلسیم و فسفات بدنتان کمک میکند. پس مصرف این دارو با هر وعده غذایی با اهمیت میباشد.
5- چرا باید مراقب پتاسیم باشیم؟
پتاسیم ماده معدنی است که در همه خوراکیها یافت میشود. هنگامی که کلیه های شما از کار می افتند پتاسیم در بدن انباشته میشود. وجود مقدار بسیار زیاد پتاسیم در بدن خطرناک است و می تواند سبب نامنظم شدن ضربان قلب شده یا حتی تپش آن را متوقف سازد.
منابع عمده پتاسیم عبارتند از میوه ها، سبزیها، شکلات، جایگزین های نمک (نمکهای رژیمی حاوی پتاسیم)
6- چرا باید مراقب مصرف سدیم باشیم؟
سدیم نیز یک ماده معدنی است که در همه خوراکی ها یافت میشود. به ویژه در غذاهایی که مورد فرآوری قرار گرفته اند (مثلاً پنیر پیتزا و کالباس و سوسیس)، نمک طعام از 40? سدیم تشکیل شده است.
اگر شما مقدار زیادی سدیم مصرف نمایید تشنه میشوید و مایعات بیشتری می نوشید که سرانجام در بدنتان جمع میشوند . سدیم همچنین در تنظیم فشار خون موثر است به همین دلایل؛ شما باید مقدار سدیم خوراک را کاهش داده و کنترل نمایید.
7- چرا باید مراقب مصرف مایعات باشیم؟
هنگامیکه کارایی کلیه شما کاهش میابد؛ ادرار کمتری هم تولید میکند و مایعات اضافی در بدنتان تجمع می یابند.
پیش از شروع دیالیز میتوان این مایعات اضافی را با داروهای مدری که پزشکتان برایتان تجویز می نماید دفع نمود با کاهش بیشتر عملکرد کلیه هایتان مایعات اضافه توسط دیالیز دفع می گردند.
ولی اگر شما مایع زیاد بنوشید، یا مایعات به اندازه کافی توسط دیالیز دفع نگردد در بدنتان تجمع می یابند ممکن است دست ها و پاهایتان ورم کنند. وزنتان افزایش یابد و شاید احساس نفس تنگی کنید و فشار خونتان افزایش یابد. پزشکتان هر چند وقت یکبار شما را معاینه نموده و فشار خونتان را اندازه می گیرد تا اگر دچار تجمع اضافی مایعات هستید؛ آن را تشخیص دهد. پزشک یا متخصص تغذیه شما به شما توصیه می نماید که هر روز چه مقدار مایعات بنوشید.
دیالیز در مبتلایان به نارسایی حاد کلیه وقتی سطح نیتروژن ، اوره سرم (SUN) آنها به 100 - 70 میلیگرم در دسی‌لیتر می‌رسد. یا هنگامی که کلیرانس کراتینین آنها به کمتر از 20 - 15 میلی‌لیتر در دقیقه کاهش می‌یابد، شروع میشود. به مجموعه نشانه‌ها و علایمی که به علت آثار سمی افزایش مواد نیتروژنی و دیگر مواد زاید در خون ایجاد میشود، سندرم اورمی گویند. وضعیت عقلانی و روانی این بیماران تغییر میکند و عاقبت دچار گیجی شده و نهایتا به اغما می‌روند. سندرم اورمی هنگامی قابل پیش بینی است که کلیرانس کراتینین از 10 میلی‌لیتر در دقیقه به ازای 1.73 متر مربع سطح بدن کمتر شود.
در دیالیز انتخاب روش درمانی از بین همودیالیز ، دیالیز صفاقی و یا دیالیز پیوسته آهسته صورت می‌گیرد. همودیالیز شایعترین روش مورد استفاده در درمان نارسایی کلیه است. همودیالیز نسبت به روشهای دیگر باعث ایجاد تغییرات سریعتری در سطح پلاسمایی مواد حل شونده و برداشت سریعتر آب اضافی تجمع یافته در بدن میشود. دیالیز صفاقی نسبت به همودیالیز در خروج مواد حل شونده خون 8/1 و در خارج کردن آب اضافی بدن 4/1 کارآیی دارد ولی می‌تواند بطور مستمر 24 ساعته مورد استفاده قرار گیرد. روشهای پیوسته آهسته برتری آن پایداری بیشتر وضعیت همودینامیک بیمار است و نقطه ضعف آن ارائه آموزش خاص به پرستاران و گرانی آن است.
<\/h2>
<\/h2>
<\/h2>
روش همودیالیز
<\/h2>
روش همودیالیز
همودیالیز شایعترین روش درمان جایگزین کلیه در بیماران کلیوی میباشد. در این روش خونی که از یک مسیر عروقی ثابت یا موقتی بدست می‌آید با سرعت 300 میلی لیتر در دقیقه یا بیشتر به درون مویرگهایی که از غشاهای نیمه مصنوعی ساخته شده‌اند، پمپ می‌گردد. در سمت مقابل ، مایع دیالیز که حاوی کلراید سدیم ، بی‌کربنات و غلظتهای مختلفی از پتاسیم است، حرکت میکند.
انتشار از طریق غشا این امکان را فراهم می‌آورد که مواد دارای وزن مولکولی کم مثل اوره بر اساس شیب غلظت از سمت خون به سمت مایع دیالیز حرکت کنند. به همین ترتیب بی‌کربنات به سمت پلاسما انتشار می‌یابد. خارج کردن آب اضافی به کمک اولترافیلتراسیون صورت می‌گیرد که این امر به فشار هیدرواستاتیک دو غشا بستگی دارد. بطور متوسط هر بیمار به 4 ساعت دیالیز به صورت سه بار در هفته نیاز دارد تا به حد کلیرانس کراتینین بیش از 140 لیتر در هفته برسد.
<\/h3>
ابزار همودیالیز<\/h3>
صافی (Dialyzer) جعبه یا لوله‌ای است که دارای چهار دریچه است. دو دریچه در تماس با خون و دو دریچه در تماس با محلول میباشد. این دو قسمت توسط غشای نیم تراوا از هم جدا میشوند. جنس غشاها از سلولز یا سلولز مصنوعی است.
آب بیماران در هر جلسه در معرض 120 لیتر آب قرار می‌گیرند. همه مواد با وزن مولکولی کوچک موجود در آب قابلیت دسترسی به جریان خون بیمار را دارند، درست مثل زمانی می‌ماند که این مواد از طریق وریدی به بدن بیمار وارد شوند. به همین دلیل خالص کردن آب مصرفی در دیالیز که کنترل شده باشد از اهمیت زیادی برخوردار است.
محلول دیالیز محلول دیالیز شامل سدیم ، پتاسیم ، منیزیم ، کلر ، استات ، بی‌کربنات ، دکستروز و اکسیژن میباشد. PH این محلول حدود 7.3 - 7.1 میباشد.
ماشین دیالیز ماشینهای مدرن دیالیز شامل پمپ خون ، سیستم انتقال محلول دیالیز و نمایشگرهای ایمنی مناسب می‌باشند.
<\/h2>
<\/h2>
<\/h2>
<\/h2>
<\/h2>
دیالیز صفاقی
دیالیز صفاقی یکی از شیوه‌های درمان جایگزینی کلیه است که تقریبا از دو دهه پیش رواج فزاینده‌ای یافته است که اساسا به دلیل سهولت و مناسب بودن و قیمت پایین آن است. در دیالیز صفاقی ، انتقال آب و مواد حل شونده از خلال غشا که دو کمپارتمان حاوی مایع را از هم جدا می کند، انجام میشود. این دو کمپارتمان عبارتند از: خون موجود در کاپیلرهای صفاقی که در نارسایی کلیه حاوی مقادیر بیشتری اوره ، کراتینین ، پتاسیم و... است و محلول دیالیز در حفره صفاقی که بطور معمول حاوی سدیم ، کلر استات و لاکتات است که با غلظت بالای گلوکز هیپراسمولار شده است. غشای صفاق به عنوان یک صافی عمل میکند، واقعا یک غشا هتروژن ، نیمه تراوا و حاوی سوراخها در اندازه‌های مختلف است که آناتومی و فیزیولوژی پیچیده‌ای دارد.
جریانهای انتقالی در انجام جایگزینی انتشار: مواد حل شونده اورمیک و پتاسیم بر اساس شیب غلظت از مویرگهای خون صفاق به محلول دیالیز صفاقی منتشر میشوند در حالیکه گلوکز ، لاکتات در مقیاس کمتر ، کلسیم در مسیری معکوس از محلول دیالیز وارد خون میشوند.
اولترا فیلتراسیون: بطور همزمان هیپراسمولار بودن نسبی محلول دیالیز صفاقی موجب اولترافیلتراسیون آب و همراه آن مواد حل شونده در آب از غشا میشود.
جذب: بطور همزمان ، یک جذب ثابت آب و مواد حل شونده از حفره صفاقی بطور مستقیم و غیر مستقیم به سیستم لنفاتیک وجود دارد.
مشکلات اختصاصی در بیماران دیالیزی
افسردگی افسردگی شایعترین شکایت روانی در بیمارن دیالیزی است که پاسخی به واقعیت ، ترس یا فقدانی موهوم است. تظاهرات آن شامل خلق افسرده پایدار ، تصور و نگرشی ضعیف از خود و احساس ناامیدی است. افسردگی مهمترین مشکل روانی است که در صورت عدم شناسایی یا درمان می‌تواند منجر به خودکشی یا قطع دیالیز شود.
سوء تغذیه سوء تغذیه یک مساله نسبتا رایج در بیمارانی است که به مدت طولانی دیالیز میشوند و تقریبا 3/1 بیماران همودیالیزی و دیالیز صفاقی دچار آن هستند. سوء تغذیه می‌تواند ناشی از دریافت غذای کم ، افزایش از دست دادن پروتئین باشد. اثرات سو تغذیه زیاد است و شامل افزایش مرگ و میر و دفعات بستری در بیمارستان ، خستگی و بازتوانی ضعیف میباشد.
افزایش فشار خون افزایش فشار خون به عنوان علت اصلی بستری و مرگ و میر بیمارن دیالیزی در نظر گرفته میشود. تخمین ما از خطر بیماری قلبی عروقی همراه با افزایش فشار خون شریانی در جمعیت دیالیزی بر اساس مطالعات طولانی مدت محدودی استوار است.از عوارض دیگر موجود در بیماران دیالیز میتوان به اختلالات خونی ، اختلالات آندوکرین ، بیماری استخوان و ... اشاره کرد.
صافی (Dialyzer) جعبه یا لوله‌ای است که دارای چهار دریچه است. دو دریچه در تماس با خون و دو دریچه در تماس با محلول میباشد. این دو قسمت توسط غشای نیم تراوا از هم جدا میشوند. جنس غشاها از سلولز یا سلولز مصنوعی است.
آب بیماران در هر جلسه در معرض 120 لیتر آب قرار می‌گیرند. همه مواد با وزن مولکولی کوچک موجود در آب قابلیت دسترسی به جریان خون بیمار را دارند، درست مثل زمانی می‌ماند که این مواد از طریق وریدی به بدن بیمار وارد شوند. به همین دلیل خالص کردن آب مصرفی در دیالیز که کنترل شده باشد از اهمیت زیادی برخوردار است.
محلول دیالیز محلول دیالیز شامل سدیم ، پتاسیم ، منیزیم ، کلر ، استات ، بی‌کربنات ، دکستروز و اکسیژن میباشد. PH این محلول حدود 7.3 - 7.1 میباشد.
ماشین دیالیز ماشینهای مدرن دیالیز شامل پمپ خون ، سیستم انتقال محلول دیالیز و نمایشگرهای ایمنی مناسب می‌باشند.
<\/h2>
<\/h2>
<\/h2>
<\/h2>
<\/h2>
دیالیز صفاقی
<\/h2>
<\/h2>
<\/h2>
دیالیز صفاقی
<\/h2>
دیالیز صفاقی
دیالیز صفاقی یکی از شیوه‌های درمان جایگزینی کلیه است که تقریبا از دو دهه پیش رواج فزاینده‌ای یافته است که اساسا به دلیل سهولت و مناسب بودن و قیمت پایین آن است. در دیالیز صفاقی ، انتقال آب و مواد حل شونده از خلال غشا که دو کمپارتمان حاوی مایع را از هم جدا می کند، انجام میشود. این دو کمپارتمان عبارتند از: خون موجود در کاپیلرهای صفاقی که در نارسایی کلیه حاوی مقادیر بیشتری اوره ، کراتینین ، پتاسیم و... است و محلول دیالیز در حفره صفاقی که بطور معمول حاوی سدیم ، کلر استات و لاکتات است که با غلظت بالای گلوکز هیپراسمولار شده است. غشای صفاق به عنوان یک صافی عمل میکند، واقعا یک غشا هتروژن ، نیمه تراوا و حاوی سوراخها در اندازه‌های مختلف است که آناتومی و فیزیولوژی پیچیده‌ای دارد.
جریانهای انتقالی در انجام جایگزینی انتشار: مواد حل شونده اورمیک و پتاسیم بر اساس شیب غلظت از مویرگهای خون صفاق به محلول دیالیز صفاقی منتشر میشوند در حالیکه گلوکز ، لاکتات در مقیاس کمتر ، کلسیم در مسیری معکوس از محلول دیالیز وارد خون میشوند.
اولترا فیلتراسیون: بطور همزمان هیپراسمولار بودن نسبی محلول دیالیز صفاقی موجب اولترافیلتراسیون آب و همراه آن مواد حل شونده در آب از غشا میشود.
جذب: بطور همزمان ، یک جذب ثابت آب و مواد حل شونده از حفره صفاقی بطور مستقیم و غیر مستقیم به سیستم لنفاتیک وجود دارد.
مشکلات اختصاصی در بیماران دیالیزی
افسردگی افسردگی شایعترین شکایت روانی در بیمارن دیالیزی است که پاسخی به واقعیت ، ترس یا فقدانی موهوم است. تظاهرات آن شامل خلق افسرده پایدار ، تصور و نگرشی ضعیف از خود و احساس ناامیدی است. افسردگی مهمترین مشکل روانی است که در صورت عدم شناسایی یا درمان می‌تواند منجر به خودکشی یا قطع دیالیز شود.
سوء تغذیه سوء تغذیه یک مساله نسبتا رایج در بیمارانی است که به مدت طولانی دیالیز میشوند و تقریبا 3/1 بیماران همودیالیزی و دیالیز صفاقی دچار آن هستند. سوء تغذیه می‌تواند ناشی از دریافت غذای کم ، افزایش از دست دادن پروتئین باشد. اثرات سو تغذیه زیاد است و شامل افزایش مرگ و میر و دفعات بستری در بیمارستان ، خستگی و بازتوانی ضعیف میباشد.
افزایش فشار خون افزایش فشار خون به عنوان علت اصلی بستری و مرگ و میر بیمارن دیالیزی در نظر گرفته میشود. تخمین ما از خطر بیماری قلبی عروقی همراه با افزایش فشار خون شریانی در جمعیت دیالیزی بر اساس مطالعات طولانی مدت محدودی استوار است.از عوارض دیگر موجود در بیماران دیالیز میتوان به اختلالات خونی ، اختلالات آندوکرین ، بیماری استخوان و ... اشاره کرد.
دیالیز ( Dialysis )
دیالیز نوعی درمان است که برخی فعالیتهای کلیه طبیعی را انجام می دهد.این درمان زمانی که کلیه های شما قادر به برآوردن نیازهای بدنتان نباشد مورد احتیاج است.
چه موقع دیالیز مورد نیاز است؟
زمانی که دچار نارسایی انتهایی کلیه شوید به دیالیز نیاز خواهید داشت—معمولاًزمانی که 85 تا 90 درصد عملکرد کلیه هاتان از بین برود.
دیالیز چه کار انجام می دهد؟
شبیه کلیه های سالم،دیالیز تعادل بدنتان را حفظ می کند.دیالیز اعمال زیر را انجام می دهد:
· مواد زائد،نمک و آب اضافی را به منظور جلوگیری ازانباشته شدنشان در بدن دفع می کند
· سطح برخی مواد شیمیایی بدن مثل پتاسیم،سدیم و بی کربنات را در خونتان ثابت نگه می دارد
· به تنظیم فشار خون کمک می کند
آیا نارسایی کلیه دائمی است؟
نه همیشه.بعضی انواع نارسایی حاد کلیه با درمان بهتر می شوند.در برخی انواع نارسایی حاد کلیه ،دیالیز ممکن است تنها برای دور? کوتاهی از زمان ،تا بهتر شدن عملکرد کلیه ها نیاز باشد.
در نارسایی مزمن یا انتهایی کلیه ها ،کلیه هاتان بهتر نخواهند شد و شما برای باقیمانده زندگیتان به دیالیز نیاز خواهید داشت.اگر پزشکتان تشخیص دهدکه کاندید دریافت کلیه جدید هستید،ممکن است در لیست انتظار عمل قرار گیرید.
دیالیز کجا انجام می شود؟
دیالیز ممکن است در بیمارستان،در بخش دیالیز غیر بیمارستانی ،یا در خانه انجام شود.شما و پزشکتان بسته به وضعیت بالینی و علاقه تان تصمیم می گیرید کدام محل بهتر است.
آیا دیالیز انواع گوناگون دارد؟
بله،دو نوع دیالیز وجود دارد—همودیالیز و دیالیز صفاقی
همودیالیز چیست؟
در همودیالیز ،یک کلیه مصنوعی(همودیالیزر)برای تصفیه مواد زائد ، مواد شیمیایی، و مایعات اضافی از خون شما بکار می رود.برای فرستادن خونتان به درون کلیه مصنوعی ،پزشک نیاز به یک راه دسترسی(ورودی)به رگهای شما دارد.این امر با یک جراحی کوچک به درون بازو یا ساق شما امکان پذیر است.
گاهی اوقات ،این راه با اتصال یک سرخرگ به ورید در ناحیه زیر پوستتان و تشکیل یک رگ خونی بزرگتر بنام فیستول عملی می شود.
با این وجود در صورتیکه رگهای شما برای فیستول کافی نباشند،پزشک از یک لوله پلاستیکی برای اتصال یک سرخرگ و یک سیاهرگ زیر پوستتان استفاده می کند.این امر پیوند نامیده می شود.
گاهی راه ورودی توسط یک لوله پلاستیکی باریک بنام کاتتر ایجاد می شود،که درون وریدهای بزرگ گردنی تان قرار می گیرد.این روش دسترسی موقتی است،ولی گاهی برای درمان دراز مدت بکار می رود.
درمان همودیالیز چقدر طول می کشد؟
زمان مورد نیاز برای دیالیز شما بستگی دارد به :
· میزان کارآیی کلیه های شما
· مقدار مایعاتی که بین درمانها در بدنتان انباشته می شود
· چقدر مواد زائد در بدنتان دارید
· چثه شما چقدر است
· نوع کلیه مصنوعی مورد استفاده
معمولاً هر درمان همودیالیز حدود 4 ساعت طول می کشدو سه بار در هفته انجام می شود.
یک روش همودیالیز بنام دیالیز با جریان بالاممکن است زمان کمتری ببرد.شما می توانید با پزشکتان مشورت کنید که ببیند آیا این درمان می تواند برای شما مناسب باشد.
دیالیز صفاقی چیست و چگونه کار می کند؟
در این نوع دیالیز ،خون شما درون بدنتان تصفیه می شود.پزشک یک عمل جراحی انجام خواهد داد تا یک لوله پلاستیکی بنام کاتتر را درون شکمتان جاسازی کند(کاتتر بِلی) و یک راه ورودی ایجاد کند.در طول درمان ،محدوده شکم (یا حفره پریتوئن )به آرامی از راه کاتتر با یک مایع دیالیز(دیالیزات) پر می شود.خون در سرخرگها و سیاهرگهایی که حفره صفاقی شما را پوشانده اند نگاه داشته می شود.مایعات اضافی و مواد زائد خارج از خون به درون دیالیزات کشیده می شوند.دو نوع عمد? دیالیز صفاقی وجود دارد.
آیا دیالیز به بهبود بیماری کلیوی کمک می کند؟
خیر.دیالیز برخی اعمال کلیه سالم را انجام می دهد،ولی بیماری کلیوی را بهتر نمی کند.شما نیازمند درمان دیالیز برای تمام عمر هستید مگر اینکه بتوانید پیوند کلیه انجام دهید .
آیا دیالیز ناراحت کننده است؟
ممکن است حین ورود سوزن به داخل فیستول یا گرافت کمی ناراحتی داشته باشید،ولی بیشتر بیماران مشکل دیگری ندارند.خود دیالیز بدون درد است.با وجود این برخی بیماران ممکن است افت فشار خون داشته باشند.اگر این مورد رخ دهد،ممکن است احساس ناراحتی در معده،استفراغ،سردرد یا دل پیچه داشته باشید.با دیالیزهای پی در پی، این مشکلات بر طرف می شود.
از چه زمانی دیالیز وجود داشته است؟
همودیالیز و دیالیز صفاقی از اواسط ده? 1940 انجام می شده است.دیالیز ،بعنوان یک درمان معمول از سال 1960 شروع گردید و هم اکنون یک درمان استاندارد در همه جای دنیا است. CAPDاز سال 1976 شروع شد.هزاران بیمار با این درمان مداوا شده اند.
چه مدت می توانید با دیالیز زنده بمانید؟
هنوز دقیق نمی دانیم چه مدت بیماران روی دیالیز زنده می مانند.فکر می کنیم برخی بیماران دیالیزی ممکن است مثل افراد بدون ناراحتی کلیه عمر کنند.
آیا دیالیز گران قیمت است؟
بله.دیالیز هزینه زیادی بر می دارد.البته دولت 80? کل هزین? دیالیز اکثر بیماران را پرداخت می کند.بیمه های درمانی خصوصی یا سازمانهای همیاری پزشکی در پرداخت هزینه کمک می کنند.
آیا بیماران دیالیزی احساس طبیعی دارند؟
بسیاری بیماران بجز زمان دیالیز زندگی طبیعی دارند.دیالیز معمولاً احساس بهتری به شما می دهد زیرا بسیاری مشکلات مربوط به نارسایی کلیه را رفع می کند.شما و خانواده تان برای استفاده از دیالیز به زمان نیاز دارید.
آیا بیماران دیالیزی باید رژیمشان را کنترل کنند؟
بله.شما ممکن است روی یک رژیم خاص باشید.ممکن است قادر نباشید هر چه دوست دارید بخورید،و ممکن است لازم باشد مقدار مایعات مصرفی را محدود کنید.تغذیه شما ممکن است بسته به نوع دیالیز تغییر کند.
آیا بیماران دیالیزی می توانند مسافرت کنند؟
بله .مراکز دیالیز در هر نقطه از آمریکا و بسیاری کشورهای خارجی وجود دارد.درمان استاندارد شده است.شما باید قبل از مسافرت در مرکز دیگری وقت دیالیز بگیرید.پرسنل مرکز دیالیز شما می توانند به شما برای وقت گرفتن کمک کنند.
آیا بیماران دیالیزی قادر به ادامه کار هستند؟
بسیاری بیماران دیالیزی پس از انجام دیالیز قادر به بازگشت به کار هستند.اگر کار شما فعالیت بدنی زیادی را می طلبد(بلند کردن اجسام سنگین،حفاری و غیره)،ممکن است نیاز به تغییر شغل داشته باشید.
|
|
|
| میگرن با همه ی اعصابی که از شما با درد سرهای سخت خود خورد می کند ولی به آسانی با روشهائی آسان و کنترلهائی ساده قابل درمان است،اما با چه راه حل هایی ؟ | |
|
1-کنترل استرس : بسیاری از افرادی از طریق کنترل استرس می توانند سردرد و میگرن خود را درمان کنند.اگرچه نمی توان وقایع پراسترس زندگی را حذف نمود ،اما امکان تغییر در نحوه برخورد با این وقایع وجود دارد.تکنیک هایی مثل مدیتیشن،ماساژ و طب سوزنی از جمله روش هایی هستند که می توانند به کنترل استرس کمک موثری کنند. 2-ورزش: ورزش های ملایم بهترین روش برای رهایی از استرس و سردردهای عصبی است.پیاده روی بهترین انتخاب می باشد،زیرا روش فوق العاده ای برای رهایی از سردردهای عصبی می باشد. زمانی که شما راه می روید،حرکت آونگی دستان باعث رلکس شدن ماهیچه های گردن و شانه می شود.باز کردن این گره ها،ریشه سردردهای عصبی را از بین می برد. 3-تغذیه مناسب و عدم حذف وعده های غذایی: تغذیه مناسب و در فواصل زمانی نه چندان زیاد باعث حفظ تعادل قند خون می شود.بنابراین لااقل سردرد ناشی از گرسنگی بروز نمی کند.خوردن مایعات کافی نیز شرط لازم است زیرا یکی دیگر از دلایل بروز سردرد کم آبی است. 4-درمان فیزیکی: درمان فیزیکی به همراه ورزش و آموزش باعث بهبود سردرد و احساس می شود.در افراد مبتلا به سردرد عصبی،این روش می تواند بسیار موثر واقع شود.در چنین متدی انجام حرکات کششی گردن و آموزش روش درست نشستن،آموزش داده می شود. 5- داروها: داروهای غیر استروئیدی و ضد التهابی،مثل آسپرین و ایبوبروفن برای درمان بسیاری از سردردها مفید است.اما از مصرف بیش از حد و طولانی مدت این داروها باید اجتناب کرد.زیرا استفاده دراز مدت آنها نتیجه عکس دارد.برای درمان سردردهای میگرنی متوالی بهتر است به پزشک مراجعه نموده تا داروی مناسبی تجویز شود. هر نوع سردرد غیر معمولی و شدید که بیش از دو سه روز ادامه دارد باید توسط پزشک متخصص بررسی شود.همچنین اگر الگوی سردرد دچار تغییر شده و یا محرک جدیدی برای سردرد ایجاد شده به پزشک اطلاع دهید.چنانچه به همراه سردرد علائمی نظیر دوبینی ،گیجی و منگی، سفتی گردن و تب بروز کرده سریعا به پزشک مراجعه کنید. |
